Kościół pięknie przyzdobiony lub uroczo skromny. Nie ma to większego znaczenia dla samej uroczystości zaślubin.
Najważniejsza jest miłość, wzajemne oddanie, dobry fotograf, dobry kamerzysta, aby tego nie popsuć. Filmowanie Ślubu w kościele to nie lada wyzwanie. Dyskrecja, spokojne ruchy, a zarazem wszędobylstwo oraz dobre nagranie dźwięku na różnych poziomach: głośne organy, cichy głos osób zabierających głos w przemówieniach kościelnych.
W końcu się zaczyna...
Dzwonki na rozpoczęcie mszy... wchodzimy - emocje zdaje się postawione na szali mało wyważonej, zastygają w bezruchu.
Pamięta się tylko wzruszone twarze, mało wyraźne, raczej rozmyte. Małżonka wydaje się trochę podenerwowana.
Trzeba się opanować.
Jesteśmy przy kobiercu, szkoda tylko, że tak bardzo w przodzie. Nigdy tak blisko ołtarza nie byliśmy aby, nie widzieć pozostałych ludzi w kościele i co najważniejsze tego co oni robią: klęczą, siedzą czy stoją. No niby chodziło się na msze ale w tym zdenerwowaniu... muszę ciągle kontrolować co robią inni.
Na filmie później widać, że bez powodu Państwo Młodzi klęczą a reszta kościoła wiernych np. stoi. Nagranie wideo nie kłamie i nie zawsze da się ominąć wpadki podczas edycji, montażu.
10 2013
